بخشش شاعران

بخشش شاعرانه

اگـر آن تـرك شـيرازي بـدسـت آرد دل مـا را

                                                             بـخال هـنـدويش بخشم سمـرقند و بخـارا را

خواجه حافظ شيرازي

اگـر آن كـرد گـروسـي بـدسـت آرد دل مـا را

                                                              بــدو بـخــشـم تــن و جـان و سـر و پـا را

جوانمردي به آن باشد كه ملك خويشتن بخشي

                                                            نه چون حافظ كه مي بخشد سمرقند و بخــارا را

امير نظام گروسي كردستان

اگـر آن مـه رخ تـهـران بـدسـت آرد دل ما را

                                                           بـه لـبـخند تـرش بـخشـم تـمـام روح معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاك گور مي بخشند

                                                          نـه بـر آن مـه لقـاي مـا كه شـور افكنده دنيا را

دكتر انوشه